ΚΑΥΣΤΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΔΡΑΜΙΝΗΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ...
Ο κ. Καραμανλής με τις ενέργειές του την εβδομάδα που μας πέρασε άρχισε να αποκαλύπτει τον πραγματικό πολιτικό του χαρακτήρα ως γνήσιος συνεχιστής των αυταρχικών και αντιδημοκρατικών παραδόσεων της Δεξιάς.
Άλλωστε και ο θείος του πάντα κυβέρνησε με αυταρχισμό βασιζόμενος στους παρακρατικούς μηχανισμούς και το αστυνομικό κράτος.
Την εβδομάδα που μας πέρασε τις δύο ημέρες που στην Βουλή συζητιόντουσαν τα σκάνδαλα Παυλίδη και Ζίμενς ο κ. Καραμανλής γύρισε περιφρονητικά την πλάτη στην εθνική αντιπροσωπία και προτίμησε να κάνει βόλτες στα πλακόστρωτα της Πράγας μαζί με την υπουργό Εξωτερικών του. Μόλις γύρισε προέβη σε μία πρωτοφανή πράξη: τερμάτισε τις εργασίες της συνόδου της Βουλής παραγράφοντας όλα τα σκάνδαλα του κόμματός του στα οποία ενέχονται άνθρωποι του προσωπικού του περιβάλλοντος.
Η άλλη ενέργεια του πρωθυπουργού είναι ότι επιτέθηκε με δριμύτητα στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης γιατί του ασκεί κριτική. Ο κ. Καραμανλής θέλει μία φοβισμένη, ενοχική για το παρελθόν της και υποταγμένη αντιπολίτευση που να τον αφήνει να κυβερνά μόνος του και δίχως έλεγχο.
Είναι ίδιον των αυταρχικών και λαϊκιστών ηγετών ότι προβάλλουν την προσωπική και αδιαμεσολάβητη σχέση τους με τον λαό τον οποίο παραπλανούν και χειραγωγούν με αντιδημοκρατική ρητορεία, με σοφιστίες και στρεψοδικίες, με υποσχέσεις και αναλήθειες. Για αυτού του είδους τους ηγέτες το πνεύμα των θεσμών, ο κοινοβουλευτικός και δημοσιογραφικός έλεγχος και η δημοκρατική λειτουργία (η ουσιαστική και όχι μόνο η τήρηση των τύπων) είναι ενοχλητικές λεπτομέρειες.
Με το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της Βουλής ο κ. Καραμανλής έδειξε πέραν των άλλων και την βαθυά του περιφρόνηση στους δικούς του βουλευτές οι οποίοι αν σέβονταν τον ρόλο τους και την αποστολή τους που σύμφωνα με το σύνταγμα είναι να εκφράζουν το έθνος θα έπρεπε να διαχωρίσουν την θέση τους. Έδειξε ακόμη ότι υποτιμά τον λαό τον οποίο θεωρεί ότι μπορεί να εξαπατήσει και να υφαρπάξει ξανά την ψήφο του. Στο δημοκρατικό σύστημα όμως το τελικό κριτήριο είναι η λαική έκφραση. Υπ αυτή την έννοια αν στις ευρωεκλογές η πλειοψηφία δεν αποδοκιμάσει τον κ. Καραμανλή (με μία καθαρή πολιτική ήττα) τότε θα έχει νομιμοποιήσει εμμέσως τις αντιδημοκρατικές του μεθοδεύσεις. Και ο λαός θα είναι άξιος της μοίρας του…
Αντίθετα απογοητευτική είναι η προσπάθεια προσέγγισης με την γερμανική ηγεσία. Η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε να αποσπάσει ραντεβού με την κ. Μέρκελ. Μέχρι το βράδυ της Πέμπτης όμως η συνάντηση δεν είχε κανονισθεί ενώ από την γερμανική πλευρά διέρρεε ότι ουδέποτε υπήρξε τέτοιο θέμα για την καγκελαρία. Η άρνηση δεν βοηθά τις ελληνογερμανικές σχέσεις που επιβαρύνθηκαν από την δήλωση της κ. Μέρκελ στην γερμανική βουλή ότι «τα Σκόπια πρέπει να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ». Πρόσφατα η γερμανική κυβέρνηση αρνήθηκε να δει με κατανόηση το αίτημα της Ελλάδας στο πλαίσιο της ΕΕ να της δοθεί ένας ακόμη χρόνος για την μείωση του ελλείμματος στο 3% που επιβάλλει το σύμφωνο σταθερότητας. Παράλληλα είναι πάντα ανοικτό το θέμα των ναυπηγείων Σκαραμαγκά που απειλούνται με κλείσιμο αν δεν ικανοποιηθούν τα γερμανικά αιτήματα για αναθέσεις από τον ελληνικό στρατό και ενώ αγκάθι αποτελεί πάντα και το θέμα των πολεμικών αεροσκαφών eurofighter που επιθυμεί η γερμανική κυβέρνηση. Το θέμα περιπλέκεται καθώς ο κ. Καραμανλής δείχνει αποφασισμένος να προωθήσει αντίστοιχες συμφωνίες με την Γαλλία την οποία άλλωστε επισκέπτεται την επόμενη εβδομάδα που θα έχει επίσημη επίσκεψη με τον κ. Νικολά Σαρκοζί. Ο κ. Καραμανλής βάσισε τις ελπίδες του για προώθηση των ελληνικών επιδιώξεων στην σχέση του με τη Γαλλία σε μία εποχή όμως που λόγω της διεθνούς οικονομικής κρίσης έχει αναδειχθεί περαιτέρω ο πολιτικός και οικονομικός ρόλος της Γερμανίας.η χώρα μας με την κυβέρνησή της περιορίστηκε σε μια μισάωρη συνάντηση-συζήτηση με την κυβέρνηση των ηνωμένων πολιτειών της αμερικής...κάποιος μπορεί να θεωρούσε θετική την εξέλιξη αυτή και την έστω και ολιγόλεπτη επικοινωνία μας με την αντιπροσωπεία των ηπα, ωστόσο εάν αναλογιστούμε πως στη συνέχεια η ίδια αντιπροσωπεία επρόκειτο να μεταβεί στην τουρκία για 3ήμερη διαμονή, συμπεραίνουμε πως γίνεται απόλυτα κατανοητό ποιος έχει το πάνω χέρι στα παιχνίδια στρατηγικής...τα προαναφερθέντα άλλωστε είναι δυνατό να επιβεβαιωθούν και από διάφορες επισημάνσεις εφημερίδων όπως:
Πλήγμα για την ελληνική εξωτερική πολιτική ήταν η αναφορά του κ. Ομπάμα στην «Μακεδονία» κατά την διάρκεια της ομιλίας του προς του ηγέτες των χωρών της Συμμαχίας. «Καλωσορίζουμε τα δύο νέα μέλη την Κροατία και την Αλβανία και προσβλέπουμε και στην ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ» είπε ο κ. Ομπάμα. Το ΝΑΤΟ δεν έχει αναγνωρίσει τα Σκόπια με την συνταγματική τους ονομασία και ο κ. Ομπάμα μιλούσε σε νατοική συνεδρίαση. Παράλληλα έδειξε ότι δεν έχει απομακρυνθεί από την θέση του προκατόχου του Τζορτζ Μπους για το θέμα. Πλήγμα όμως αποτελεί και το ότι ο κ. Ομπάμα κατά την επίσκεψή του στην Κωνσταντινούπολη δεν θα επισκεφθεί στο Φανάρι τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Είναι η πρώτη φορά που αμερικανός ηγέτης πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη και δεν επισκέπτεται την έδρα του Πατριαρχείου. Τελικώς μετά από πολλές πιέσεις από διαφορετικούς παράγοντες ο κ. Ομπάμα θα συναντηθεί με τον κ. Βαρθολομαίο στο ξενοδοχείο του.
...μόλις μία ημέρα μετά στην Πράγα όπου ο κ. Ομπάμα έδειξε τις προθέσεις του για την αναβάθμιση της Τουρκίας και την έμμεση υποβάθμιση της Ελλάδας. Ακυρώνεται έτσι η προσπάθεια της κυβέρνησης Καραμανλή να εκμεταλλευθεί για επικοινωνιακούς λόγους την σύντομη συνάντησή παρά την κυβερνητική προπαγάνδα. Ο κ. Ομπάμα χαρκατήρισε την Τουρκία σαν τον πιο σημαντικό σύμμαχο των ΗΠΑ στην περιοχή ενώ γενικότερα χρησιμοποίησε ορολογία που χρησιμοποιεί για το Ισραήλ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ τάχθηκε απερίφραστα υπέρ της άνευ όρων ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαική Ένωση σε σημείο που προκάλεσε την αντίδραση των ηγετών της Γαλλίας και της Γερμανίας.δυστυχώς από την άλλη μεριά, η γείτονα χώρα αυτό το παιχνίδι εντυπώσεων το έχει κερδίσει με το σπαθί της! ταυτόχρονα διεκδικεί και καταφέρνει να πάρει αυτό που θέλει σε κάθε περίπτωση...είναι γνωστή άλλωστε η ισχυρή διπλωματία της τουρκίας και οι εμπειρία των αξιωματούχων της σε ανάλογα θέματα. σε αυτή την ισχυρή και αδυσώπητη διπλωματία της αντίπαλης πλευράς πρέπει να αντιτάσσουμε μια εξίσου πιεστική και αποτελεσματική εξωτερική πολιτική με επιχειρήματα και διπλωματικά τεχνάσματα, γεμάτη διεκδικήσεις γιατί ακριβώς κανένας δε πρόκειται να μας προσφέρει αυτό που ζητάμε χωρίς να παλέψουμε για αυτό οι ίδιοι! και εάν στο εσωτερικό της χώρας κατά την άσκηση της πολιτικής μπορεί να συγχωρούνται σε μερικές περιπτώσεις συμπτώματα ωχαδελφισμού, στην εξωτερική πολιτική οι ευκαιρίες που δίνονται είναι λίγες, γι'αυτό και απαιτείται εγρήγορση, σωστά οργανωμένο σχέδιο και σωστά κατευθυνόμενη πίεση. διαφορετικά θα καταλήγουμε σε παρόμοιες με αυτή καταστάσεις:
Η σύντομη συνάντηση του κ. Ομπάμα με τον κ. Καραμανλή για να βγουν οι σχετικές φωτογραφίες με τα χαμόγελα δεν μπορεί να εξισορροπήσει την στρατηγικής σημασίας επίσημη επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ στην Τουρκία.
Blogger Template created by Deluxe Templates
CSS Template by Breezy / Support by Dante Araujo